Change of Plans*

9 november 2010 - Ennis, Ierland

Zoals je kon lezen heeft het goede nieuws me wat overvallen. Ik had niet verwacht dat 4 van 9 herbergen mogelijkheden zien en 2 van de 9 zelfs direct iemand zoeken. Daarom liep ik ook met het idee om op die kans in te gaan en de terugreis te annuleren. Ter plaatse te wachten tot ik kon beginnen.

Maar … zoals je al uit de titel kunt afleiden, verliep niet alles volgens plan. Mijn plan werd zelfs fameus gedwarsboomd.

De eigenares had namelijk slecht nieuws. Ik kon niet langer blijven. Ze had niets aan te merken op mijn werk. Was erg tevreden, behalve dan dat ik een babbelaar was. Maar … er was gewoon niet genoeg werk. De herberg zou sowieso al sluiten in midweeks vanaf november. En behalve de Paddywaggon -vloot die nu en dan wat brood op de plank bracht, waren er maar weinig zielen die naar het kleine stadje Ennis afzakten. Nu ook die busreizen minder en minder volzaten, kon ik me onmogelijk een paar uur per dag bezig houden. Ik was de enige die permanent in de herberg verbleef. Ik was dus diegene waarvoor de verwarming moest aanblijven en de verlichting. Dus werd beslist om de overeenkomst vroegtijdig te beëindigen of zoiets. Ze vertelde dit na het ontbijt dus besliste ik om meteen te vertrekken zodanig dat ik op tijd op mijn nieuwe bestemming kon geraken.

Ik pakte alles in en gaf mijn sleutel af aan de receptie. Ze verontschuldigde zich nogmaals voor de omstandigheden. Maar goed, ik had tijdens het inpakken de herbergier uit Clifden gebeld en hij wou me gerust een paar dagen onderdak verschaffen, tot het weekend.

Ik stapte de herberg uit en liep de kilometer naar het station. Het was opmerkelijk kalmer dan de vorige keer, toen ik midden in de nacht, door de uitgaansjeugd moest. De shoppers die nu mijn pad kruisten gingen iets vlotter opzij. Ik weet niet waarom maar ik wou persé de trein nemen naar Galway. Ik kocht mijn ticketje aan de automaat tot ik een uurrooster in mijn handen nam. Damn … treinen zijn nog minder goed geregeld dan bussen. Treinen oostwaarts, naar Dublin dus, is geen probleem, die rijden frequent. Maar eentje die naar het zuiden moet is een ander paar mouwen. Ik wachtte dus meer dan een uur op mijn eerste trein die overigens meer kostte dan een busticket. Intussen zag ik 2 bussen met mijn bestemming het station uitrijden. Oh, Life and Learn dacht ik.

Ik stapte de trein op die redelijk leeg het station uitreed. Dat gezien zijn regelmaat en vooral kostprijs te verwachten was. Ik had veel plaats om mijn bagage uit te stallen. Na een goed uur kwam ik aan op mijn bestemming. Een klein stukje lopen naar het nieuwe busstation en na een halfuur zag ik al op de bus naar Clifden. Weeral dat prachtig landschap. Ook voor de derde keer op korte tijd was het adembenemend. De herbergier heette me welkom en wees me een rustige kamer aan zodat ik mijn reis verder kon plannen.