Het vat is af

De dag begon alleen. Na de obligatoire spek met eieren, had ik genoeg energie om een dag door te komen.

Ik ging naar de staffing office en daar werd mij gesmeekt om nogmaals de bar te doen, in de namiddag. Ik had dus wat tijd om eindelijk eens binnen te piepen op de vergaderingen. Waarvoor de AGM tenslotte bedoeld was. Ik plaatste me in de zachte pluchen zetels en keek naar het panel dat vooraan op het podium zat en hun betoog afstoken. Met een Powerpoint voorstelling om de punten kracht bij te zetten was het eigenlijk best wel interessant.

Het kleine keukentje was vandaag niet open dus moest ik noodgedwongen een hapje halen in het winkeltje om de hoek van het plein. In de regen 

Ik liet mij zakken op een stoel in de eetzaal met een versgetapt biertje.

Na mijn eten was het tijd om naar de bar te gaan en te wachten tot de vergadering ten einde was om met tappen te beginnen. Er waren twee bars en ik nestelde me achter de andere bar. Intussen was de lijst al wat uitgedund en waren sommige (de beste) bieren niet meer beschikbaar.

Ik had te lang gewacht om het 11% bier te proeven en dan … was het vat af! “You had your change” hoorde ik mijn collega antwoorden op mijn reactie. Gelukkig waren er genoeg bieren om me bezig te houden tijdens het wachten op een klant. Ik had het gevoel dat het vandaag wat rustiger was dan gisteren.

Hoe later de middag, hoe meer bieren ik mocht van de lijst schrappen. Ik had “het geluk” om ook een vat uit te tappen. Ik probeerde nog voor de vriendelijke dame, een halve pint te schenken maar geraakte niet meer boven de 1/3 pint zonder te veel schuim op te pompen. Desalniettemin was ze erg tevreden met het proevertje.

Rond een uur of 19u hielden we het voor bekeken en begonnen we met de afbouw van het systeem. Ik hing nog wat rond maar echt veel kon ik niet doen. Ik besloot naar de staffing office te gaan en al wat op te ruimen. Ik raakte wat in gesprek over David, wat hij wel, maar vooral niet deed, en verliet samen met de Manx het pand om eens een kijkje te nemen naar het Caird schip dat in de haven lag. De ingangprijs was rond de £10 en ik vond het niet echt de moeite. Ik liep terug naar de Hall en intussen was al grote delen van de uitrustig volledig gestript. Ik zwaaide nog eens en liep toen terug David tegen het lijf.

We eindigden nog voor een afscheidsdrink in de Wetherspoons (dat zowat onze local was geworden), ik vertelde dat ik het niet te laat zou maken.

En inderdaad, rond een uur of 22 lag ik al in mijn bedje. Nog niet slapend maar genietend van een film op mijn tablet en vooral de rust.

David kwam pas om een uur of 2 binnen.