Terug op weg

De dag begon stralend in de bergen van Tjechië. Ik had die ochtend in de boomgaard naast het hotel een hangmat gevonden. Omdat het nog even zou duren voor de bus zou vertrekken had ik me erin geïnstalleerd. Na wat pogingen om in dat labiele laken te nestelen is het me na enige tijd gelukt. Ik liet me wiegen door een zachte zomerbries en de zonnestralen op mijn gezicht voelend, deed ik mijn ogen dicht. Enkel de vogels in de verte hielden me uit een slaap.

Toen na een halfuurtje de chauffeur en zijn begeleidsters iedereen verzamelden was het tijd om er terug uit te raken. Ik deed pogingen om door middel van rolbewegingen op de grond te komen. Maar helaas, het had weinig effect. Tot ik een hevige beweging maakte en over mijn as draaide. Ik kwam terug op de begane grond, maar die enkele decimeters lucht was er teveel aan. Ik kwam redelijk hard terug in aanraking met het gras.

Ik hees mijn bagage op de bus en plaatste me in een stoel. Nog wat wrijvend over mijn kniëen nam ik afscheid van “onze berghut”.

De bus reed steeds bredere banen op en al gauw waren we op de snelweg naar Praha. Toen we plots een fietser inhaalden. Volledig in wielertennue koerste de man in het kielzog van een auto met open koffer. Een wielertraining die nu waarschijnlijk niet meer toegelaten zou zijn. Het was een gek zicht en ik keek nog lang na.

Een goed uur later waren we op onze bestemming. Het hotel werd gerenoveerd, het was dus ietsje goedkoper dan normaal. Daardoor konden we ook dichterbij de stad verblijven. Ik herinner me nog de stellingen rondom de kamers. Na onze aankomst hadden we even tijd om op adem te komen. Er was Tv op de kamer, dus we keken wat op de Tjechische televisie werd uitgezonden. Een bekende Tv-serie met typische Oost-Europese nasyncronisatie. Niet een veelvoud van karakterstemmen, zoals we de Fransen en de Spanjaarden zien doen, maar een monotome vertellerstem. Mijn Tsjechisch was toen onbestaande dus verzinden we maar wat er zou kunnen gezegd worden. Meestal sloeg dat op niet veel, maar we hadden in ieder geval plezier.

Er was die avond weinig gepland dus na het avondeten gingen we terug naar onze kamer.