The long way home

’s Morgens werd ik wakker van de zaterdagmarkt die werd opgezet. Ik begaf me uit mijn bed, wastte me en liep toen het domein op voor een morgenwandeling.

Ik moest wachtten tot 8u alvorens de AH in de buurt zijn deuren zou openen. Het weerbericht sprak van regenbuien maar die kwamen er pas … tien minuten voor de winkel openging. In de regen dus …

Ik haalde mijn koffie en testte ook de machine uit voor versgeperst sinaasappelsap. De ervaring alleen is al het kopen waard.

Nadat mijn koffie begon te werken nam ik de auto richting zuiden. Deze keer was er in Ypenburg veel meer ruimte. Helaas moest ik toen op zoek naar een toilet en dat bleek moeilijker dan gedacht op een zaterdagmorgen. Uiteindelijk heb ik mijn plekje gevonden in het politiekantoor dat aan het plein lag.

Ik dacht geld uit te spraren door deze keer de tram te nemen naar het centrum, maar ik was eraan voor de moeite. In de tram kon ik niet in- of uitchecken. Pas aan de overstaplocatie kon ik inchecken, dat deed ik bij het eerste apparaat dat ik tegenkwam. Toen de tram verder reed op het perron dan ik dacht, liep ik naar de open deur. Toen wou uitchecken bleek dat ik me opnieuw had ingecheck. Blijkbaar had in in de overstapplaats ingechecked op de Rotterdamse Metro en nu dus op de Haagse tram dus opnieuw. Ik zou dat later wel oplossen.

Eerst naar het museum, het regende nog steeds en ik was niet direct afgestapt aan de beste halte. Dan maar te voet verder. Na wat rond te waren kwam ik aan bij het museum iets na 10u. Er was al een lange rij en ik liep eerst het rondje naar de vestiaire en daarna zocht ik een audiogids. Blijkbaar zaten ze al door hun voorraad heen en moest mijn smartphone soelaas brengen.

Ik gaf mijn oranje museumkaart af aan de suppoost en daar werd ik ingescand. Het museum zelf is groot en ontzagwekkend. Twee verdiepingen met het beste wat Nederlandse en Vlaamse schilders uit de 16de eeuw te bieden hebben. Kortom, mijn wereld. De audiogids gaf een overvloed aan informatie en ik nam de tijd om alles rustig te bekijken en te beluisteren. Ik probeerde mij niet te druk te maken door de horde aziaten die het museum overspoelden. Al dat soms het narcistische gedrag me soms te veel was.

Nadien trakteerde ik mezelf op een koffie met gebak. Toen ik zat bleek dat om de hoek een tea-room naam maakt met hun appeltaart. Spijtig …

Ik ging terug naar het centraal station en liep even binnen bij de klantendienst van de Haagse trammaatschappij. De dame wou niet moeilijk doen en annulleerde de Haagse check-in. Voor de Rotterdamse moest ik op de website terecht. Nu alleen nog wachten tot het wordt vrijgeven.

Ik nam de trein naar mijn auto en zette de terugkeer in. Enkel een oponthoud aan de Beneluxtunnel in Rotterdam, maar voor de rest van de route liep alles gesmeerd. Ik dacht te kunnen stoppen in Brecht, maar dan had ik een andere snelweg moeten nemen. Dan maar Stabroek voor een korte pauze. Toen ik terug vertrok was ik verkeerd weg en kwam op de desolate tolweg terecht. Ik probeerde te draaien maar in Lillo is het een groot verkeersprobleem. Uiteindelijk netjes rond Antwerpen kunnen rijden en ik hield halt Waasmunster.

Iets gegeten en iets gedronken en dan de volgende dag naar huis.